Litwa
Litwa rzeźba terenu – dominują płaskie tereny nizinne, które są urozmaicone niewielkimi wzniesieniami. Litwa leży w zachodniej części wielkiej Niziny Wschodnioeuropejskiej. Centralną część Litwy zajmuje Nizina Środkowolitewska. Po jej wschodniej stronie rozciąga się Pojezierze Litewskie z najwyższym punktem kraju – Górą Auksztocką o wysokości 294 m n.p.m. Pojezierze Litewskie przez granicę państwową sąsiaduje z Pojezierzem Białoruskim. Na zachodzie Litwy położona jest Wysoczyzna Żmudzka obejmująca tereny regionu historycznego o nazwie Żmudź. Nad Bałtykiem mamy wąski pas niziny nadbrzeżnej. Mierzeja Kurońska – długi piaszczysty półwysep zbudowany przez morskie fale i wiatr. Znakiem rozpoznawczym Mierzei Kurońskiej są olbrzymie wędrujące wydmy,
Cały obszar Litwy należy do zlewiska Morza Bałtyckiego. Główną rzeką jest Niemen, który w granicach kraju ma 475 km długości. Jego dolny odcinek aż do ujścia stanowi naturalną granicę państwową z Federacją Rosyjską. Niemen uchodzi do Zalewu Kurońskiego, tworząc deltę, która w całości leży po stronie litewskiej. Największym dopływem Niemna na Litwie jest Wilia, nad która leży stolica kraju.
Dziedzictwo kulturowe Litwy
Wilno
-
- Stare Miasto (Lista UNESCO);
-
- Ostra Brama z cudownym obrazem Matki Boskiej – brama miejska na Starym Mieście w Wilnie, gotycka, wzniesiona w latach 1503–1514, wraz z przylegającym do niej fragmentem muru obronnego. Od wewnętrznej strony bramy znajduje się wzniesiona w 1829 r. kaplica Ostrobramska z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej (Matki Boskiej Miłosierdzia);
- Troki – poprzednia stolica Litwy do XIV w.;
- niezwykłą budowlą Trok jest zamek – twierdza. Jego wyjątkowe usytuowanie – na wyspie otoczonej wodami jeziora Galwe – miało zapewnić bezpieczeństwo i uchronić przed najeźdźcami;