Słowacki Raj

Słowacki Raj to park narodowy z wieloma szlakami pieszymi, obejmujący ponad 194 kilometry kwadratowe. Najpopularniejsza wśród podróżnych jest północna część obszaru chronionego. W jej skład wchodzą między innymi: Przełom Hornadu, Suchá Belá czy polana Kláštorisko. Bardziej zaawansowani turyści wybierają drogę przez Piecky czy Veľký Sokol. Na południu możemy też odwiedzić Dobszyńską Jaskinię Lodową, zdobyć szczyt Veľká Knola lub odpocząć nad sztucznym jeziorem Palcmanská Maša.

Słowacki Raj jest częścią Karpat (dawniej nazywaną Górami Straceńskimi) w geologii określaną płaskowyżem krasowym. Niegdyś tworzyły go wysoko wypiętrzone skały, które na skutek działalności tutejszych rzek zmieniły się w labirynt wąwozów (zwanych po słowacku roklinami) i dolin. Utworzony tu w XX wieku park narodowy liczy sobie ponad 194 kilometry kwadratowe (wraz z otuliną ma prawie 250 kilometrów kwadratowych). Procesy geologiczne sprawiły, że na obszarze chronionym znajduje się dziś kilkaset jaskiń (większość nieudostępnionych do zwiedzania).

Suchá Belá

Bardzo popularna dolina – znaczną jej część stanowi skalny wąwóz z kilkoma zwężeniami. Prawie cała dolina jest dziełem niewielkiego potoku (o tej samej nazwie), który niejednokrotnie zmuszeni będziemy przekraczać. Nazwa (w dosłownym tłumaczeniu „Sucha Biała”) to swego rodzaju żart – w Suchej jest mokro i podczas spaceru będziemy potrzebowali dobrych i odpornych na wodę butów. Do dna wąwozu dociera bardzo niewiele światła, stąd temperatury w ciepłych miesiącach są tu z reguły nieco niższe (warto zabrać ze sobą kurtkę).

 

 

Pierwsze trudne podejście to Misové vodopády, gdzie trzeba wdrapać się na wysokość ok. 30 metrów po stopniach dwóch kilkunastometrowych drabin. Przed nami wąskie przejście po drewnianej kładce i dwa kolejne wodospady, które pokonany przy użyciu drabin: Okienkový vodopád (nazwa pochodzi od malowniczego skalnego okna) oraz Korytový vodopád. Potem (po krótkich odcinkach z metalowymi stopniami) czeka nas jeszcze droga przez las ku wyjściu z wąwozu (na tym odcinku powinno być już sucho). Na końcu doliny znajduje się niewielki fragment asfaltowej drogi, która doprowadzi nas na rozdroża Suchá Belá, záver (można tu usiąść pod zadaszeniem, znajdziemy tu też mapę okolicy, a w sezonie mobilną wypożyczalnię rowerów). Stąd możemy wrócić żółtym, a następnie czerwonym szlakiem do campingu Podlesok (nieco ponad 1 godzina i 40 minut) lub iść szlakiem niebieskim do Klastoriska (według mapy około dwóch godzin). Po wejściu na szlak czerwony możemy też skręcić w prawo i udać się na polanę Kláštorisko (ok. półtorej godziny).

Kláštorisko

To nazwa dużej polany położonej w centralnym punkcie Słowackiego Raju. Leży ona na wysokości ok. 800 metrów nad poziomem morza. Wielu turystów uważa, że znajduje się tu jeden z piękniejszych widoków w całym Parku Narodowym (widać m. in. Tatry).